گلشهلغتنامه دهخداگلشه . [ گ ُ ش َه ْ ] (اِخ ) معشوقه ٔ ورقه است . (برهان ) (جهانگیری ). صحیح آن گلشاه است . رجوع به گلشاه شود.
گلشهلغتنامه دهخداگلشه . [ گ ِ ش َه ْ ] (اِخ ) مخفف گلشاه است که کیومرث باشد و بعضی آدم علیه السلام را میدانند. (برهان ). رجوع به گلشاه شود.
گلشهرلغتنامه دهخداگلشهر. [ گ ُ ش َ ] (اِخ ) نام زن پیران ویسه است که سپهسالار افراسیاب باشد . (برهان ) (آنندراج ) : که نگشاید این بند من هیچکس گشاینده گلشهر خواهیم و بس . فردوسی
گلشهرلغتنامه دهخداگلشهر. [ گ ُ ش َ ] (اِخ ) نام زن پیران ویسه است که سپهسالار افراسیاب باشد . (برهان ) (آنندراج ) : که نگشاید این بند من هیچکس گشاینده گلشهر خواهیم و بس . فردوسی
ورقهلغتنامه دهخداورقه . [ وَ رَق َ / ق ِ ] (اِخ ) نام عاشق گل شاه است . (برهان ) (آنندراج ) : مونس مجلس میمون تو هر کس که بودبه تو دلشاد بود همچو به گلشه ورقه . سوزنی .عقل همه ع
رضوانلغتنامه دهخدارضوان . [ رِض ْ ] (اِخ ) نگاهبان بهشت . (منتهی الارب ). نام فرشته ای که موکل و نگهبان بهشت است . (غیاث اللغات ). نام دربان بهشت چنانکه مالک نام دربان دوزخ است .
خوبرخلغتنامه دهخداخوبرخ . [ رُ ] (ص مرکب ) خوش صورت . خوش سیما. خوب چهر. خوش چهره . خوشگل . قشنگ : به بیشه یکی خوبرخ یافتندپر از خنده لب هر دو بشتافتندنگاری بدیدند چون نوبهارکه ا
دوانلغتنامه دهخدادوان . [ دَ ] (نف ، ق ) صفت حالیه از دو (دویدن ). در حال دویدن . (یادداشت مؤلف ). دونده . (لغت محلی شوشتر) (شرفنامه ٔ منیری ) (از انجمن آرا) (از برهان ) : اختر