گلابهلغتنامه دهخداگلابه . [ گ ِ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) گل و لای . (غیاث ) (آنندراج ). گِلاب . || گِل به آب سرشته که بدان دیوار اندایند. (غیاث ) (آنندراج ) : چو دیوار شهر اندرآید
گلابهلغتنامه دهخداگلابه . [ گ ُ ب َ / ب ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دوقایی بخش حومه ٔ شهرستان قوچان واقع در 38هزارگزی جنوب قوچان و 12هزارگزی جنوب راه شوسه ٔ عمومی مشهد به قوچان
گلابیگویش اصفهانی تکیه ای: golovi طاری: golovi طامه ای: golovi طرقی: golovi کشه ای: golovi نطنزی: golovi
اندلغتنامه دهخدااند. [ اَ ] (اِ) گلابه و کاه گل که بر بام و دیوار مالند. || غیبت و بدگویی . || رؤیای صادق . || کسی که بر بام و دیوار کاه گل میمالد. (ناظم الاطباء). و رجوع به ا
اندالغتنامه دهخدااندا. [ اَ ] (اِ مص ) گلابه و کاه گل بر بام و دیوار مالیدن . (برهان قاطع) (هفت قلزم ). گلاوه و کاهگل بر دیوار و بام مالیدن . (انجمن آرا) (آنندراج ). مالیدن کاه
سیم گللغتنامه دهخداسیم گل . [ گ ِ ] (اِ مرکب ) گلابه که بر بام و دیوار مالند و بر روی آن کاهگل کنند. (برهان ). گلی است سفید که خانه را بدان سفیدکنند و این عمل را خانه سیمگل کردن گ