گسلیدنلغتنامه دهخداگسلیدن . [ گ ُ س ِ / س َ دَ ] (مص ) (از: گسل + یدن ، پسوند مصدری + گسیختن ). (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). گسستن و گسیختن : که بی داور این داوری نگسلدو بر بی
گسلیدنفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. پاره کردن.۲. جدا کردن.۳. طی کردن.۴. (مصدر لازم) پاره شدن.۵. (مصدر لازم) جدا شدن.۶. (مصدر لازم) تمام شدن.
پیمان گسلیدنلغتنامه دهخداپیمان گسلیدن . [ پ َ / پ ِ گ ُ س ِ دَ ] (مص مرکب ) پیمان گسستن . پیمان شکستن . نقض عهد کردن . خلف وعده کردن . از سر عهد و پیمان رفتن : به دوستی که وفا گر کنی و
پیوند گسلیدنلغتنامه دهخداپیوند گسلیدن . [ پ َ / پ ِ وَ گ ُ س ِ / س َ دَ ] (مص مرکب ) پیوند گسستن . گسستن ارتباط و اتصال و پیوستگی : دوستان سخت پیمان را ز دشمن باک نیست شرط یار آن است کز
امید گسلیدنلغتنامه دهخداامید گسلیدن . [ اُ گ ُ س ِ / س َدَ ] (مص مرکب ) امید گسستن . نومید شدن : آخر قصد من تویی غایت جهد و آرزوتا نرسد بدامنت دست امید نگسلم . سعدی .مردم و حسرتم همان
دست گسلیدنلغتنامه دهخدادست گسلیدن . [ دَ گ ُ س ِ / س َ دَ ] (مص مرکب ) دست گسستن .- دست از دامن کسی یا چیزی گسلیدن ؛ جدائی کردن . (از آنندراج ). دست برداشتن : شاها فلک از بزم تو در ر
پیمان گسلیدنلغتنامه دهخداپیمان گسلیدن . [ پ َ / پ ِ گ ُ س ِ دَ ] (مص مرکب ) پیمان گسستن . پیمان شکستن . نقض عهد کردن . خلف وعده کردن . از سر عهد و پیمان رفتن : به دوستی که وفا گر کنی و
پیوند گسلیدنلغتنامه دهخداپیوند گسلیدن . [ پ َ / پ ِ وَ گ ُ س ِ / س َ دَ ] (مص مرکب ) پیوند گسستن . گسستن ارتباط و اتصال و پیوستگی : دوستان سخت پیمان را ز دشمن باک نیست شرط یار آن است کز
امید گسلیدنلغتنامه دهخداامید گسلیدن . [ اُ گ ُ س ِ / س َدَ ] (مص مرکب ) امید گسستن . نومید شدن : آخر قصد من تویی غایت جهد و آرزوتا نرسد بدامنت دست امید نگسلم . سعدی .مردم و حسرتم همان
دست گسلیدنلغتنامه دهخدادست گسلیدن . [ دَ گ ُ س ِ / س َ دَ ] (مص مرکب ) دست گسستن .- دست از دامن کسی یا چیزی گسلیدن ؛ جدائی کردن . (از آنندراج ). دست برداشتن : شاها فلک از بزم تو در ر