گره گشالغتنامه دهخداگره گشا. [ گ ِ رِه ْ گ ُ ] (نف مرکب ) گره گشاینده . مجازاًبمعنی گشاینده ٔ مشکل و آسان کننده ٔ کار : عشق است گره گشای هستی گردابه زهاب خودپرستی . نظامی .آن می که
گره گشافرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. مشکلگشا.۲. آن‌که گره از کار کسی بگشاید؛ کسی که مشکل کاری را برطرف سازد؛ مشکلگشا.
گره گشایلغتنامه دهخداگره گشای . [ گ ِ رِه ْ گ ُ ] (نف مرکب ) گره گشاینده . گره گشا : در در آن رشته سرگرای بودکه کلیدش گره گشای بود. نظامی .تیغ او در مفاصل عدو چون قضا گره گشای . (تر
گره گشادهلغتنامه دهخداگره گشاده . [ گ ِ رِه ْ گ ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) حل شده . گشوده . || (در مورد خلقت و آفرینش ) ایجاد کرده . مخلوق : آفرینش گره گشاده ٔ اوست و آفرین مهر برنهاده
گره گشایی کردنلغتنامه دهخداگره گشایی کردن . [ گ ِ رِه ْ گ ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) گره باز کردن . مجازاً مشکلی را آسان کردن : بهوش باش دلی را به سهو نخراشی به ناخنی که توانی گره گشایی کرد.صا