گدازادگیلغتنامه دهخداگدازادگی . [ گ َ / گ ِ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) گدازاده بودن . || مجازاً پستی . لئامت . خست .
گدازادهلغتنامه دهخداگدازاده . [ گ َ / گ ِ دَ / دِ ] (ص مرکب ) فرزند گدا. کسی که از خانواده ٔگدا باشد. || پست فطرت . خسیس : شنیدم که وقتی گدازاده ای نظر داشت با پادشازاده ای .سعدی (
گدازان کردنلغتنامه دهخداگدازان کردن . [ گ ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ذوب کردن چیزی را. حل کردن چیزی را. نیست کردن چیزی را : صورت سرکش گدازان کن ز رنج تا ببینی زیر آن وحدت چو گنج .مولوی (مثن
گدازانلغتنامه دهخداگدازان . [ گ ُ ] (نف مرکب ) بخسان . (صحاح الفرس ). ذائب . ذوب شونده . در حال گداختن . کسی که ذوب میکند و تصفیه مینماید طلا را. (از ناظم الاطباء) : از آن شکرلبان
گدازادگیلغتنامه دهخداگدازادگی . [ گ َ / گ ِ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) گدازاده بودن . || مجازاً پستی . لئامت . خست .
گدازادهلغتنامه دهخداگدازاده . [ گ َ / گ ِ دَ / دِ ] (ص مرکب ) فرزند گدا. کسی که از خانواده ٔگدا باشد. || پست فطرت . خسیس : شنیدم که وقتی گدازاده ای نظر داشت با پادشازاده ای .سعدی (
گدازان کردنلغتنامه دهخداگدازان کردن . [ گ ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ذوب کردن چیزی را. حل کردن چیزی را. نیست کردن چیزی را : صورت سرکش گدازان کن ز رنج تا ببینی زیر آن وحدت چو گنج .مولوی (مثن
گدازانلغتنامه دهخداگدازان . [ گ ُ ] (نف مرکب ) بخسان . (صحاح الفرس ). ذائب . ذوب شونده . در حال گداختن . کسی که ذوب میکند و تصفیه مینماید طلا را. (از ناظم الاطباء) : از آن شکرلبان
گدازانیدنلغتنامه دهخداگدازانیدن . [ گ ُ دَ ] (مص ) گداختن چیزی را. آب کردن . تذویب . اِذابَه . (زوزنی ) (منتهی الارب ): الصَهر؛ چربش گدازانیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان القرآن )