گبت انگبینلغتنامه دهخداگبت انگبین . [ گ ِ اَ گ َ ] (اِ مرکب ) عسل . منج انگبین . منج نحل . رجوع به گبت و کبت و گبت خانه شود.
گبتلغتنامه دهخداگبت . [ گ ِ ] (اِ) زنبور عسل . منج انگبین . نحل . زاوعسل . مگس انگبین . مگس عسل : دبر؛ گروه گبت انگبین . (منتهی الارب ) : گبت نادان بوی نیلوفر بیافت خوبش آمد سو
گبت خانهلغتنامه دهخداگبت خانه . [ گ ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ زنبورعسل : ای صدر گبت خانه برآشفتی با ابلهی و بیخردی جفتی . سوزنی .آرام کی پذیرد تا محشرآن گبت خانه را که برآشفتی
گبرگویش گنابادی گبر در گویش گنابادی به معنای انسان تنومند و قوی هیکل گفته میشود.گبر به زرتشتیان قدیم که پس از حمله اعراب مسلمان نشدند به طئنه اطلاق میگردید.حال آنکه گبر ها با ز
گبتلغتنامه دهخداگبت . [ گ ِ ] (اِ) زنبور عسل . منج انگبین . نحل . زاوعسل . مگس انگبین . مگس عسل : دبر؛ گروه گبت انگبین . (منتهی الارب ) : گبت نادان بوی نیلوفر بیافت خوبش آمد سو
گبت خانهلغتنامه دهخداگبت خانه . [ گ ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ زنبورعسل : ای صدر گبت خانه برآشفتی با ابلهی و بیخردی جفتی . سوزنی .آرام کی پذیرد تا محشرآن گبت خانه را که برآشفتی
انگبینلغتنامه دهخداانگبین . [ اَ گ َ / گ ُ ] (اِ) عسل . شهد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (دهار). ختم . خو. دبس . ضحک . طریم . عسل . لئم . لعاب النحل . مزج . مجاج . مجاج النحل نسیل
لاعیةلغتنامه دهخدالاعیة. [ عی ی َ ] (ع اِ) ظمیاء. بُته ای است شیردار که در کوه روید و گلی زرد دارد و جوشانده ٔ برگ آن مسهل است و شیرآن مقیّی ٔ است و هم شکم براند. درختی است و منب
نحللغتنامه دهخدانحل . [ ن َ ] (ع اِ) زنبور انگبین . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مگس انگبین . (غیاث اللغات ) (فرهنگ نظام ). مگس عسل . (از اقرب الموارد). منج انگبین . (ترجمان علام
