گاورشیرلغتنامه دهخداگاورشیر. [ وَ ] (اِ مرکب ) صمغی است که آن را گاوشیر هم میگویند. (برهان ) (آنندراج ).
گاوشیرلغتنامه دهخداگاوشیر. (اِ مرکب ) صمغ درختی است که ساق آن کوتاه وبرگ آن شبیه به برگ انجیر و برگ زیتون میباشد و گل آن زرد و تخمش خوشبوی میشود. ساق آن را بشکافند تا صمغ از آن بر
گاوشیرلغتنامه دهخداگاوشیر. (اِخ ) دهی است از دهستان بازفت بخش اردل شهرستان شهرکرد، واقع در 75 هزارگزی شمال باختر اردل متصل به راه مالرو گاوشیر به بازفت ، کوهستانی ، جنگل ، بلوط، م
جاشیر (گاوشیر)گویش اصفهانی تکیه ای: -------- طاری: --------- طامه ای: -------- طرقی: --------- کشه ای: --------- نطنزی: --------
گاورلغتنامه دهخداگاور. [ وَ ] (اِ) نام درختی است که صمغ آن را گاوشیر گویند و جاوشیر معرب آن است . (برهان ). رجوع به گاوشیر و گاورشیر شود.
گاوشیرلغتنامه دهخداگاوشیر. (اِ مرکب ) صمغ درختی است که ساق آن کوتاه وبرگ آن شبیه به برگ انجیر و برگ زیتون میباشد و گل آن زرد و تخمش خوشبوی میشود. ساق آن را بشکافند تا صمغ از آن بر
گاوشیرلغتنامه دهخداگاوشیر. (اِخ ) دهی است از دهستان بازفت بخش اردل شهرستان شهرکرد، واقع در 75 هزارگزی شمال باختر اردل متصل به راه مالرو گاوشیر به بازفت ، کوهستانی ، جنگل ، بلوط، م
گواشیرلغتنامه دهخداگواشیر. [ گ َ ] (اِ مرکب ) گاوشیر، و آن صمغ درختی است که در دواها به کار برند. گرم و خشک است در دویم و سیم . (از برهان ). و رجوع به گاوشیر و جاوشیر و جاشیر شود.