کیهانلغتنامه دهخداکیهان . [ ک َ / ک ِ ] (اِ) جهان . (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 405). عالم . و در فرهنگ به کاف فارسی گفته . (فرهنگ رشیدی ). به معنی جهان و روزگار و دنیاباشد. و با کاف
کیهانفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مادۀ عام جهان، گیتی، عالم، دنیا▼، کائنات، فلک، افلاک، آفاق، ماخلق‌الله، عوالم، مخلوقات، توالیفضا-مکان، کل، مادیت جهان گسترش‌یابنده، تئوری انفجار بزرگ آفر