کیانیفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. شاهنشاهی؛ شاهی: تاج کیانی، کلاه کیانی.۲. [مجاز] برازندۀ پادشاهان.
کیانی کلاهلغتنامه دهخداکیانی کلاه . [ ک َ ک ُ ] (اِ مرکب ) کلاه کیانی . تاج کیانی . تاج شاهانه . تاج شاهی : به روز خجسته سر مهرماه به سر بر نهاد آن کیانی کلاه .فردوسی .
کیانیانلغتنامه دهخداکیانیان . [ ک َ ] (اِخ ) نام سلسله ٔ کیان از پادشاهان ایران . (ناظم الاطباء). منسوب به کیان ، دومین سلسله ٔ پادشاهی از دوره ٔ تاریخ افسانه ای ایران . کریستن سن
کیانیهلغتنامه دهخداکیانیه . [ ک َ نی ی َ ] (اِخ ) کیانیان . سلسله ٔ کیان . سلاطین کیانی . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به کیانی و کیانیان شود.
کیانی کلاهلغتنامه دهخداکیانی کلاه . [ ک َ ک ُ ] (اِ مرکب ) کلاه کیانی . تاج کیانی . تاج شاهانه . تاج شاهی : به روز خجسته سر مهرماه به سر بر نهاد آن کیانی کلاه .فردوسی .
کیانیانلغتنامه دهخداکیانیان . [ ک َ ] (اِخ ) نام سلسله ٔ کیان از پادشاهان ایران . (ناظم الاطباء). منسوب به کیان ، دومین سلسله ٔ پادشاهی از دوره ٔ تاریخ افسانه ای ایران . کریستن سن
کیانیهلغتنامه دهخداکیانیه . [ ک َ نی ی َ ] (اِخ ) کیانیان . سلسله ٔ کیان . سلاطین کیانی . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به کیانی و کیانیان شود.
فر کیانیلغتنامه دهخدافر کیانی . [ ف َرْ رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) فره ٔ کیانی . خوره . خره . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). نوری که از خدای تعالی بر خلایق فایز شود که به وسیله ٔ آن قاد
