لغتنامه دهخدا
عدة. [ ع ُدْ دَ ] (ع اِ) ساز و ساخت . (منتهی الارب ) (از آنندراج ). استعداد. یقال : کونوا علی عدة؛ یعنی بر آمادگی باشید. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || آنچه مهیا شود برای مقابله با حوادث روزگار از مال و سلاح . (از اقرب الموارد). یقال اخذت للامرعدته . ج ، عُدد
