کویهلغتنامه دهخداکویه . [ ی َ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش رودسر است که در شهرستان لاهیجان واقع است و 453 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
کویهلغتنامه دهخداکویه . [ ی َ / ی ِ ] (اِ) گیاهی باشد شیرین که مردمان خورند. (برهان )(آنندراج ). گیاهی شیرین و مأکول . (ناظم الاطباء).
کویهلغتنامه دهخداکویه . [ ی َ / ی ِ ] (پسوند) مزید مؤخر امکنه : رستم کویه . کرکویه . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
چاه کویهلغتنامه دهخداچاه کویه . [ ی ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کوهستان بخش داراب شهرستان فسا که در 90 هزارگزی خاور داراب واقع شده . کوهستانی و سردسیر است و 1004 تن سکنه دارد. آبش
کویهلغتنامه دهخداکویه . [ ی َ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش رودسر است که در شهرستان لاهیجان واقع است و 453 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
کویهلغتنامه دهخداکویه . [ ی َ / ی ِ ] (اِ) گیاهی باشد شیرین که مردمان خورند. (برهان )(آنندراج ). گیاهی شیرین و مأکول . (ناظم الاطباء).
کویهلغتنامه دهخداکویه . [ ی َ / ی ِ ] (پسوند) مزید مؤخر امکنه : رستم کویه . کرکویه . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
چاه کویهلغتنامه دهخداچاه کویه . [ ی ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کوهستان بخش داراب شهرستان فسا که در 90 هزارگزی خاور داراب واقع شده . کوهستانی و سردسیر است و 1004 تن سکنه دارد. آبش
خانلغتنامه دهخداخان . (اِخ ) نام موضعی به اصفهان میباشد. یاقوت آرد: این کلمه عجمی الاصل است و در آن زبان اطلاق به منازلی میشود که سوداگران در راه بدان سکونت میکنند. کاروانسرای