کوکتللغتنامه دهخداکوکتل . [ کُک ْ ت ِ ] (انگلیسی ، اِ) کوکتیل . مخلوطی از مشروبات مختلف (جین ، ویسکی و غیره ). (از فرهنگ فارسی معین ).
کوکتلفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. نوعی سوسیس کوچک.۲. مخلوطی از نوشابههای مختلف بهویژه جین، ویسکی، و براندی.
کوکتل پارتیفرهنگ انتشارات معین( ~.) [ انگ . ] (اِمر.) مهمانی عصرانه همراه با پذیرایی به وسیلة مشروبات ا لکلی .
کوکتل مولوتففرهنگ انتشارات معین( ~. مُ لُ تُ) (اِ.) بطری پر شده از ترکیبات قابل اشتعال و منفجره ، دارای فتیله ای که کمی پیش از پرتاب کردن آتش می زنند.