کوه نشین . [ ن ِ ] (نف مرکب ) کسی که در کوه ساکن باشد. آنکه در کوهستان زندگی کند : شکانیان ، قومی شبانکاره ٔ کوه نشین اند. (فارس نامه ٔ ابن البلخی ص 167).ایمن ا

جست‌وجوی متن

الیاد

گویش مازنی

کولی – کوچ نشین های هندی الاصل که اغلب به شغل آهنگری می پردازند ...

پی گل

واژه‌نامه آزاد

جایی که بهار بوده وافراد کوچ نشین برای چرای دام دران جان ساکن شدند وثمره ای که برایشان داشت پی(خانه) خود را دربهار زدند وبه پی گل معروف شد

immigrant

دیکشنری انگلیسی به فارسی

مهاجر، کوچ نشین، تازه وارد، اواره، غریب

immigrants

دیکشنری انگلیسی به فارسی

مهاجران، کوچ نشین، تازه وارد، اواره

نشین

لغت‌نامه دهخدا

نشین . [ ن ِ ] (نف ) اسم فاعل مرخم است از نشستن . نشیننده . آن که می نشیند. || نشیننده و نشسته و همیشه بطور ترکیب استعمال می گردد. (ناظم الاطباء). به صورت پساون