کوهپایهلغتنامه دهخداکوهپایه . [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) دامن کوه را گویند، یعنی زمینی که درپایین کوه واقع است . (برهان ). دامنه ٔ کوه و زمینی که در پایه ٔ کوه واقع باشد. (ناظم الاطب
کوهپایهلغتنامه دهخداکوهپایه . [ ی َ / ی ِ ] (اِخ ) ناحیه ای است که از شمال محدود است به کوه بنان و کویر لوت ، از جنوب به کرمان ، از مشرق به خبیص و کویر لوت و از مغرب به زرند. این ق
کوهپایهلغتنامه دهخداکوهپایه . [ ی ِ ] (اِخ ) دهستانی از بخش بردسکن که در شهرستان کاشمر واقع است . این دهستان از 20 آبادی تشکیل شده است و در حدود 8334 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافی
کوپایهلغتنامه دهخداکوپایه . [ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) مخفف کوهپایه : مشابهت طور سینین جز از اطواد شوامخ کوپایه اش بی فروغ نماید. (عنایت نامه ٔ جلال الدین دهستانی از جنگی قدیم از یاد
کوهپایجاتلغتنامه دهخداکوهپایجات . [ ی َ/ ی ِ ] (اِ) جمع غلطِ کوهپایه به سیاق عربی . (از فرهنگ فارسی معین ) : ترقی منسوجات کوهپایجات اصفهان (در زمان ناصرالدین شاه ). (المآثر و الاثار
کهپایهلغتنامه دهخداکهپایه . [ ک ُ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) کوه پایه . (فرهنگ فارسی معین ) : بیند از بس چشم نخجیر و بناگوش تذرودشتها پرنرگس و کهپایه ها پرناردان . فرخی .برکشیدند به ک
