کون جنبانیلغتنامه دهخداکون جنبانی . [ جُم ْ ] (حامص مرکب ) عمل کون جنباندن . (فرهنگ فارسی معین ). عمل کون جنبان . و رجوع به کون جنبانیدن و کون جنبان شود.
کون جنبانیدنلغتنامه دهخداکون جنبانیدن . [ جُم ْ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از تعظیم دادن . (آنندراج ) : خواجه از فرط بزرگی همچو کون شد از دماغ لاجرم بهر بزرگان کون بجنباند ز جای . خواجه سلما
کون جنبانلغتنامه دهخداکون جنبان . [ جُم ْ ] (نف مرکب ) رقاص و مسخره .(آنندراج ). کون جنباننده . کسی که در حال رقص نشستنگاه خود را حرکت دهد. (فرهنگ فارسی معین ) : ز نی آموز در صحرا سم
کون جنبانکلغتنامه دهخداکون جنبانک . [ جُم ْ ن َ ] (اِ مرکب ) دم جنبانک . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به دم جنبانک شود.
کون جنبانیدنلغتنامه دهخداکون جنبانیدن . [ جُم ْ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از تعظیم دادن . (آنندراج ) : خواجه از فرط بزرگی همچو کون شد از دماغ لاجرم بهر بزرگان کون بجنباند ز جای . خواجه سلما
کونلغتنامه دهخداکون . (اِ) سرین و جفته و نشستنگاه باشد. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سرین . نشستنگاه . مقعد. در پزشکی ، نشیمنگاه و در حقیقت ناحیه ٔ سرینی است ومخرج در فر
کاچوللغتنامه دهخداکاچول . (اِ) کاجول . کچول . رقص . کون و کچول . کون جنبانیدن باشد یعنی حرکت دادن سرین بوقت رقصیدن و مسخرگی کردن . (برهان ) : از آن جمله پنجاه من بار کردچو رقاص ک
کچوللغتنامه دهخداکچول . [ ک َ ] (اِ) جنبانیدن جفته و سرین باشد هنگام رقص . (برهان ). جنبانیدن سرین باشد در رقص و پا کوفتن . (اوبهی ). کاچول . (آنندراج ). جنبش جفته و سرین در هنگ
