کوندلغتنامه دهخداکوند. [ ] (اِخ ) دهی از دهستان دشتابی که در بخش بوئین شهرستان قزوین واقع است و 164 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).
کوندجلغتنامه دهخداکوندج . [ ] (اِخ ) دهی از دهستان بشاریات که در بخش آبیک شهرستان قزوین واقع است و 482 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).
کوندلانلغتنامه دهخداکوندلان . [ دَ ] (اِخ ) دهی از دهستان میرده که در بخش مرکزی شهرستان سقز واقع است و 400 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
کوندهلغتنامه دهخداکونده . [ ک َ وَ دَ / دِ ] (اِ) جوالی بود که کاه در آن پر کنند و آن بر مثال دام باشد. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 506). چیزی باشد از گیاه بافته همچون دام که کاه بدا
کوندهلغتنامه دهخداکونده . [ ک َ وَ دَ / دِ ] (اِخ ) نام محلی کنار جاده ٔ طهران و قزوین میان قشلاق و حصار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). نام دهی در چهارفرسخی قزوین که منزلگاه از طه
کوندجلغتنامه دهخداکوندج . [ ] (اِخ ) دهی از دهستان بشاریات که در بخش آبیک شهرستان قزوین واقع است و 482 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).
کوندلانلغتنامه دهخداکوندلان . [ دَ ] (اِخ ) دهی از دهستان میرده که در بخش مرکزی شهرستان سقز واقع است و 400 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
کوندهلغتنامه دهخداکونده . [ ک َ وَ دَ / دِ ] (اِ) جوالی بود که کاه در آن پر کنند و آن بر مثال دام باشد. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 506). چیزی باشد از گیاه بافته همچون دام که کاه بدا