کواسلغتنامه دهخداکواس . [ ک ُ / ک َ ] (اِ) صفت و گونه . (فرهنگ جهانگیری ) (برهان ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). در بعضی فرهنگها با شین منقوطه نیز به نظر رسیده . (فرهنگ جهانگیری ).
کواسرلغتنامه دهخداکواسر. [ ک َ س ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ کاسرة. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به کاسرة شود. || شتران که بشکنند چوب را. (منتهی الارب ) (از اقرب الم
کواسمهلغتنامه دهخداکواسمه . [ ک ُ س َ م َ / م ِ ](ص ) سهل و آسان . (برهان ) (آنندراج ). سهل و آسان و نادشوار. (ناظم الاطباء). کواسیمه . کواشیمه . کواشمه .
کواسهلغتنامه دهخداکواسه . [ ک ُ / ک َ س َ / س ِ ] (اِ) کواس است که گونه و صفت و طرز و روش باشد. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و رجوع به کواس شود.
کواسبلغتنامه دهخداکواسب . [ ک َ س ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ کاسبة. (اقرب الموارد). رجوع به کاسب و کاسبة شود. || اعضا و اندامهای بدن انسان و مرغ .(از اقرب الموارد) (از تاج العروس ). اطرا
کواستلغتنامه دهخداکواست . [ ] (اِ) درختی است که در جنگلهای مازندران فراوان است و در کاغذسازی از آن استفاده می کنند. (از جغرافیای اقتصادی کیهان ص 17).
کواسهلغتنامه دهخداکواسه . [ ک ُ / ک َ س َ / س ِ ] (اِ) کواس است که گونه و صفت و طرز و روش باشد. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و رجوع به کواس شود.