کهینلغتنامه دهخداکهین . [ ک ِ ] (اِ) سیب صحرایی را گویند که به عربی زعرور و ذوثلثةحبات خوانند به سبب آنکه دانه ٔ آن سه پهلو می باشد. (برهان ) (آنندراج ). سیب صحرایی که آن را نقل
کهینلغتنامه دهخداکهین . [ ک ِ ] (ص تفضیلی ) کوچکتر. اصغر. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کوچکتر. (فرهنگ فارسی معین ) : نگین بدخشی بر انگشتری ز کمتر به کمتر خرد مشتری وز انگشت ش
کهین آبادلغتنامه دهخداکهین آباد. [ ] (اِخ ) قریه ای است دوفرسنگی میانه ٔ جنوب و مغرب شیراز. (فارسنامه ٔ ناصری ).
کهینهلغتنامه دهخداکهینه . [ ک ِ ن َ / ن ِ ] (ص تفضیلی ) کهتر. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 454). کهتر باشد از هرچه خواهی گیر. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). کهتر. (صحاح الفرس ). کوچکت
کهینهلغتنامه دهخداکهینه .[ ک ُ ن َ / ن ِ ] (ص ) کهنه . دیرین . قدیم : چه آویزی در این چون می ندانی که دینه ست این مدینه یا کهینه .ناصرخسرو.
کهین آبادلغتنامه دهخداکهین آباد. [ ] (اِخ ) قریه ای است دوفرسنگی میانه ٔ جنوب و مغرب شیراز. (فارسنامه ٔ ناصری ).
کهینهلغتنامه دهخداکهینه . [ ک ِ ن َ / ن ِ ] (ص تفضیلی ) کهتر. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 454). کهتر باشد از هرچه خواهی گیر. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). کهتر. (صحاح الفرس ). کوچکت
کهینهلغتنامه دهخداکهینه .[ ک ُ ن َ / ن ِ ] (ص ) کهنه . دیرین . قدیم : چه آویزی در این چون می ندانی که دینه ست این مدینه یا کهینه .ناصرخسرو.
جهان کهینلغتنامه دهخداجهان کهین . [ ج َ ن ِ ک ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اشاره به آدم صفی علیه السلام است . || انسان . بشر. عالم صغیر . (برهان ):پس بصورت عالم اصغر تویی پس بمعنی عال
میشفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهگوسفند ماده و دنبه‌دار: ◻︎ کهین تخت را نام بُد میش‌سار / سر میش بودی بر او بر نگار (فردوسی: ۸/۲۷۹).