کناره جوییلغتنامه دهخداکناره جویی . [ ک َ / ک ِ رَ / رِ ] (حامص مرکب ) اعتزال . دوری کردن . انزوا گزیدن .
اعتزاللغتنامه دهخدااعتزال . [ اِ ت ِ ] (ع اِمص ) گوشه گیری و کناره جویی . خلوت نشینی و جدایی از مردمان . (ناظم الاطباء). گوشه نشینی . کناره گیری . تنهایی . || واپس کشیدگی از کار و
انزوالغتنامه دهخداانزوا. [ اِ زِ ] (ع اِمص ) گوشه نشینی و کناره جویی از مردم و خانه نشینی . (ناظم الاطباء). گوشه نشینی و یک سو شدن از خلق . (غیاث اللغات ). گوشه گیری . گوشه گرفتن
بهشمیةلغتنامه دهخدابهشمیة. [ ب ِ ش َ می ی َ ] (اِخ ) گروهی از فرقه ٔ معتزله و از یاران ابوهاشم جبائی میباشد. ابوهاشم از پدرش بچند جهت کناره جویی کرد و به آن مسائل معتقد بود. (از ک
کنارهلغتنامه دهخداکناره . [ ک َ / ک ِ رَ / رِ ] (اِ) کنار هر چیز. (برهان ). به معنی کنار و مرادف آن است که به معنی گوشه وکنج است . (آنندراج ). برابر با کرانه . پهلوی «کنارک » ، ا
کنارلغتنامه دهخداکنار. [ ک َ / ک ِ ] (اِ) نقیض میان . (برهان ). کناره ٔ چیزی وگوشه و طرف . (غیاث ). گوشه و طرف . (آنندراج ). ضد میان و آن را کران نیز گویند. (انجمن آرا) : برادر