تاج الدینلغتنامه دهخداتاج الدین . [ جُدْ دی ] (القاضی ... مکی ) (اِخ ) ابن احمدبن ابراهیم بن تاج الدین بن محمد متوفی بسال 1066 هَ . ق . قاضی ادیب از اهالی مکه واصلش از مدینه بود اشعا
ترک الغتنامه دهخداترک ا. [ ت َ رَ کُل ْ لاه ] (اِخ ) از القاب امیرخسرو دهلوی . رجوع به فهرست کتابخانه ٔ سپهسالار ج 2 ص 517 شود.
بارک اﷲ گفتنلغتنامه دهخدابارک اﷲ گفتن . [ رَ کَل ْ لاه گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) آفرین خواندن . مرحبا گفتن . تحسین کردن کسی را.
اصلحک الغتنامه دهخدااصلحک ا. [ اَ ل َ ح َ کَل ْلاه ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ دعایی ) توفیق دهد خدای ترا به نیکودینی ، یا خدا ترا اصلاح کند. دعایی است : عمران گفت : اصلحک اﷲ تو بدو مساح و
ایدک الغتنامه دهخداایدک ا. [ اَی ْ ی َ دَ کَل ْ لاه ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ دعایی ) خدایت توانا گرداند. خدا ترا یاری کند.
