کلوخ کوبلغتنامه دهخداکلوخ کوب . [ ک ُ ] (نف مرکب ) کوبنده ٔ کلوخ . که کلوخ کوبد. || (اِ مرکب ). تخماق . (ناظم الاطباء). آلتی است که مزارعان بدان کلوخ کلان را بکوبند و بشکنند. (غیاث
نخاله کوبلغتنامه دهخدانخاله کوب . [ ن ُ ل َ / ل ِ] (نف مرکب ) آنکه نخاله ٔ گچ و آجر باقیمانده از بنائی را در هم کوبد. || (اِ مرکب ) آلت کوبیدن نخاله . کلوخ کوب . رجوع به نخاله (بمعنی
مفضاضلغتنامه دهخدامفضاض . [ م ِ ] (ع اِ) کلوخ کوب . (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). مِفَض ّ. مِفَضّة. (اقرب الموارد).
کوبیلغتنامه دهخداکوبی . (حامص ) با کلمات دیگر ترکیب و معنی حاصل مصدری از آنها اراده می شود مانند: آهن کوبی . ادویه کوبی . باروت کوبی . بوریاکوبی . جاده کوبی . خال کوبی . خرمن کو
