کله خوردگیلغتنامه دهخداکله خوردگی . [ ک ُ ل َه ْ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) حالت و صفت کله خورده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به کله خورده شود.
مغزلغتنامه دهخدامغز. [ م َ ] (اِ) ماده ٔ عصبی که در جوف کله ٔ سرواقع شده و آن را پر کرده . (ناظم الاطباء). مخ . دماغ . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). دماغ . و با لفظ کافتن و خراش
نمکلغتنامه دهخدانمک . [ ن َ م َ ] (اِ) ماده ای سپید که به آسانی سوده می گردد و در آب حل می شود و آن را در تلذیذ غذاها به کار می برند و سبخ نیز گویند. (ناظم الاطباء). ملح . ابوع
چرب کارلغتنامه دهخداچرب کار. [ چ َ ] (ص مرکب ) آنکه غذای چرب پزد چون دیزی پز و کله پز و مانند اینها : جمله ٔ خلایق را بشمشیر برد از اسفاهی و حواشی و هر حلواگر و چربکار و نانوا و قص
کوارلغتنامه دهخداکوار. [ ک َ ] (اِ) گندنا و آن سبزیی باشد خوردنی . (برهان ). گندنا و کراث . (ناظم الاطباء). گندنا. (آنندراج ). کراث . (فهرست مخزن الادویه ). کردی ، کور . گیلکی ،
درغلطیدنلغتنامه دهخدادرغلطیدن . [ دَ غ َ دَ] (مص مرکب ) درغلتیدن . غلتیدن . غلطیدن : چو می خوردیم درغلطیم هر یک با نگارینی چو برخیزیم گرد آییم زیر کله ٔ حجله . فرخی .زمین چون گوی فص