کلاپیسهلغتنامه دهخداکلاپیسه . [ ک َ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ، ص مرکب ) گردیدن چشم باشد از جای خود چنانکه سیاهی چشم پنهان شود بسبب لذت بسیار و یابجهت ضعف و سستی و یا بواسطه ٔ خشم و قهر
کلاپیسهفرهنگ انتشارات معین(کَ سَ یا س ) (اِمر.) تغییر حالت چشم در اثر خشم یا لذت بسیار (مثلاً وقت جماع ) و یا به جهت ضعف و سستی .
کلاپیسهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. حالت پیچیدگی چشم.۲. تغییر حالت چشم از شدت خشم یا از کثرت خوشی و لذت که سیاهی آن از جای خود بگردد و سفیدی آن بیشتر شود.
کلاپیسه رفتنلغتنامه دهخداکلاپیسه رفتن . [ ک َ س َ / س ِ رَ ت َ ] (مص مرکب ) کلاپیسه شدن . کلاپیسه رفتن چشم ، گردیدن چشم و از جای خود رفتن ، یعنی رفتن سیاهی و آمدن سپیدی (یادداشت بخط مرح
کلاپیسه رفتنلغتنامه دهخداکلاپیسه رفتن . [ ک َ س َ / س ِ رَ ت َ ] (مص مرکب ) کلاپیسه شدن . کلاپیسه رفتن چشم ، گردیدن چشم و از جای خود رفتن ، یعنی رفتن سیاهی و آمدن سپیدی (یادداشت بخط مرح
کلاغ پیسهلغتنامه دهخداکلاغ پیسه . [ ک َ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ) غراب . کلاغ که رنگ سیاه و سپید دارد، کلاچه . کلاژه . قالنجه . زاغی . زاغچه . کلاغی که قسمی از پرهای آن سفید و قسمی سیاه
پیسهلغتنامه دهخداپیسه . [ س َ / س ِ ] (ص ) سیاه و سپید بهم آمیخته که بتازی ابلق خوانند. و نیز گویند هر رنگ که با سپید آمیخته باشد. (برهان ). پیستک . (پهلوی ). دورنگ . ابلق . (بر
چشملغتنامه دهخداچشم . [ چ َ /چ ِ ] (اِ) معروفست که عرب «عین » گویند. (برهان ). ترجمه ٔ عین . (آنندراج ).آن جزء از بدن انسان و حیوان که بر بالای آن ابرو جا گرفته و آلت دیدنست .