لغتنامه دهخدا
قلابه . [ ق َل ْ لا ب َ / ب ِ ] (اِ) خار آهنی خمدار که بدان شکار ماهی کنند. مأخوذ از قلب به معنی برگردانیدن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به قلاب شود. || زنجیر. || حلقه ٔ زنجیر. (ناظم الاطباء). || گلی از زر یا سیم یا فلزی