کفکلغتنامه دهخداکفک . [ ک َ ] (اِ) بمعنی کف باشد مطلقاً اعم از کف صابون و کف آب و کف گوشت و کف دهان و کف شیرو امثال آن . (برهان ) (از غیاث ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). زبد. (ده
کفکلغتنامه دهخداکفک . [ک َ ف َ ] (اِ) قارچی است از تیره ٔ کفکها از رده ٔ امیستها (فرهنگ فارسی معین ). کپک (یادداشت مؤلف ). || کفکها [ ج ِ کفک ] تیره ای از قارچها که جزو رده ٔ
کفکواژهنامه آزادنوعی قارچ انگلی که بر روی نان و میوه بر اثر مرور زمان بوجود میاید. کُفْک:(kofk) در گویش گنابادی یعنی جغد
کفک گیرلغتنامه دهخداکفک گیر. [ ک َ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) کفگیر. چمچه . (ناظم الاطباء). مرغات . (منتهی الارب ). و رجوع به کفگیر شود.
کفک گیرلغتنامه دهخداکفک گیر. [ ک َ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) کفگیر. چمچه . (ناظم الاطباء). مرغات . (منتهی الارب ). و رجوع به کفگیر شود.