کشالهلغتنامه دهخداکشاله . [ ک َ / ک ِ ل َ / ل ِ ] (اِ) دنباله و هرآنچه مانند دنب از پس چیزی کشیده شود. (ناظم الاطباء). امتداد. کشش .- کشاله ٔ ران ؛ کش ران . فصل مشترک بین شکم و
کشالهفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. [مجاز] امتداد و درازای چیزی؛ کشش؛ دنباله.۲. (زیستشناسی) قسمتی در زیر شکم محل اتصال رانها به شکم است.