کریم نژادلغتنامه دهخداکریم نژاد. [ ک َ ن ِ ](ص مرکب ) که نژادی بزرگ و بخشنده دارد : ایا کریم نژادی که تا شدی پیداز جود تو به جهان نام بخل شد معدوم .سوزنی .
کریملغتنامه دهخداکریم . [ ک َ ] (اِخ ) کریمخان زند پسر ایناق . از طوایف لک بود. پس از فوت پدر با برادرش صادق خان بزرگ طایفه ٔ زند شد در 1162 هَ . ق . به سپاه ابراهیم خان ، برادر
کریملغتنامه دهخداکریم . [ ک َ ] (ع ص ) جوانمرد. بامروت . ج ، کُرَماء، کِرام . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). جوانمرد. (برهان ) : هر آن کریم که فرزند او بلاده بودشگفت باشد و ا
کریم خصاللغتنامه دهخداکریم خصال .[ ک َ خ ِ ] (ص مرکب ) با خصال مردم کریم : جاوید شاد باد و تن آسان و تندرست آن مهتر کریم خصال ملک نژاد.فرخی .
پاک نژادلغتنامه دهخداپاک نژاد. [ ن ِ ] (ص مرکب ) پاک گوهر. پاک گهر. اصیل . پاکزاد. نجیب . ممحوض النسب . خالص نسب : پادشاهی گذشت پاک نژادپادشاهی نشست فرخ زادگر برفت آن ملک بما بگذاشت
تن آسانلغتنامه دهخداتن آسان . [ت َ ] (ص مرکب ) آسوده . (فرهنگ جهانگیری ) (فرهنگ رشیدی ) (برهان ). آسوده و راحت و آرام . (ناظم الاطباء). از«تن » + «آسان ». (حاشیه ٔ برهان چ معین ) :
تندرستلغتنامه دهخداتندرست . [ ت َ دُ رُ ] (ص مرکب ) مقابل بیمار و اطلاق آن بر دولت نیز آمده . (آنندراج ) (بهار عجم ). سالم و چاق و صحیح و بی مرض و بی علت و توانا و قوی . (از ناظم
عنقرلغتنامه دهخداعنقر. [ ع َ ق َ / ع َ ق ُ ] (ع اِ) بیخ نی ، یا آنچه نخستین بر زمین برآید از آن و تر و تازه باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). ریشه ٔ قصب و نی ،