کرشفلغتنامه دهخداکرشف . [ ک َ ش َ ] (اِ) پنبه باشد که به عربی قطن خوانند و شحم الارض نیز گویند و بعضی گویند به این لفظ عربی است . (برهان ) (آنندراج ).
کرشفتلغتنامه دهخداکرشفت . [ ] (اِ) چرخ . صقر. قسمی مرغ شکاری . (فرهنگ ایران باستان پورداود ص 298). چرغ . رجوع به چرغ و صقر شود.
کرشفةلغتنامه دهخداکرشفة. [ ک َ ش َ ف َ / ک ِ ش ِ ف َ ] (ع اِ) زمین درشت . کِرشافة. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). زمین درشت و سخت غیر مزروع . (ناظم الاطباء).
کرشفتلغتنامه دهخداکرشفت . [ ] (اِ) چرخ . صقر. قسمی مرغ شکاری . (فرهنگ ایران باستان پورداود ص 298). چرغ . رجوع به چرغ و صقر شود.
کرشفةلغتنامه دهخداکرشفة. [ ک َ ش َ ف َ / ک ِ ش ِ ف َ ] (ع اِ) زمین درشت . کِرشافة. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). زمین درشت و سخت غیر مزروع . (ناظم الاطباء).
پنبهلغتنامه دهخداپنبه . [ پَم ْ ب َ / ب ِ ] (ا) گیاهی که از الیاف غوزه ٔ آن ریسمان و پارچه کنند. کرشَف . کُرسُف . کرفُس . کرسوف . قضم . قطب . بِرَس ْ. قُطْن . قُطُن ّ. طُوط. قور
کرسفلغتنامه دهخداکرسف . [ ک َ رَ ] (اِ) کرسب است که کرفس باشد و آن رستنی باشد که خورند. (برهان )(آنندراج ). کرشف . (حاشیه ٔ برهان چ معین ): و از طعامهای تیز و گشاینده دور باشند
کرسبلغتنامه دهخداکرسب .[ ک َ س َ ] (اِ) کَرسَف . أسالیون . (یادداشت مؤلف ). کرسپ . کرسف . کرشف . کرفس .(فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کرفس و اسالیون شود.
