کرثلغتنامه دهخداکرث . [ ک َ ] (ع مص ) دشوار شدن اندوه بر کسی . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). سخت شدن اندوه بر کسی وبر وی مشقت رسیدن . (از اقرب الموارد). و قال الاصمعی لا
کرصلغتنامه دهخداکرص . [ ک َ ] (ع مص ) کریص . کوبیدن . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و گفته اند فشردن با دست و منه : الکریص من الطراثیت یدق فیکرص بالید؛ ای یعصر. (از اقرب ال
کَرْسُگویش بختیاریگُل پر، نام گیاهى که گلبرگ آن را به سبب عطر و طعم خوب به کباب و انار و برخى خوردنىهاى دیگر افزایند.
کرسهلغتنامه دهخداکرسه . [ ک ُ رَ س َ / س ِ ] (اِ) چرک و ریم را گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). رجوع به کرس و کرسنه شود. || موی پیچیده و مجعد را نیز گفته اند. (برهان ) (ناظم الاط