کراویا

karāviyā

معنی

گیاهی چتری، با گل‌های سفید و تخمی شبیه زیره که مصرف دارویی دارد؛ زیرۀ رومی‌؛ شاه‌زیره.

جست‌وجوی دقیق

کراویا

لغت‌نامه دهخدا

کراویا. [ ک َ ] (اِ) بمعنی کراویه است که زیره ٔ رومی باشد و آن را نانخواه نیز گویند. (برهان ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). قرنباد. (تذکره ٔداود ضریر انطاکی ). قُرُنفاد. کرویا. نِقدَه . ساسم .فُلَیفِله . (یادداشت مؤلف ). زیره ٔ رومی . شاه زیره .(تحفه ٔ حکیم مؤمن ). از زیره

کراویا

فرهنگ فارسی عمید

گیاهی چتری، با گل‌های سفید و تخمی شبیه زیره که مصرف دارویی دارد؛ زیرۀ رومی‌؛ شاه‌زیره.

کراویا

فرهنگ فارسی معین

(کَ) (اِ.) گونه ای زیره که به نام زیرة سیاه یا زیرة سیاه کرمانی موسوم و دارای ریشه های متورم است . از دانه هایش به منظور معطر کردن اغذیه استفاده می کنند و به علاوه دارای خاصیت بادشکن و از بین بردن نفخ های روده و مقوی و قاعده آور و مدر است .

جست‌وجوی هم‌آوا

کاراواژ

لغت‌نامه دهخدا

کاراواژ. (اِخ ) پولیدورو کالدارا مشهور به کاراواژ نقاش ایتالیائی متولد در «کاراواژیو» (1495 - 1543). امتیاز او در نقاشی تقلیدی است .

کاراواژ

لغت‌نامه دهخدا

کاراواژ. (اِخ ) میکل آنژ امریقی یا مریسی مشهور به کاراواژ نقاش معروف ایتالیائی متولد در کاراواژیو. سبک او جسورانه و عاری از پیرایه است ، و او یکی از رهبران سبک رئالیسم بشمار میرود. (1579 - 1609 م .).