کتبلغتنامه دهخداکتب . [ ک َ ] (ع مص ) نبشتن . (تاج المصادر بیهقی ). نوشتن . (آنندراج ). کتاب . کتابة. نبشتن چیزی را. یقال : کتبت بالقلم . (از منتهی الارب ).- کتب کتاب ؛ تصویر کردن لفظ در آن به حروف هجاء مثل خط آن . (از اقرب الموارد).|| دوختن درز مشک را به دوا
کتبلغتنامه دهخداکتب . [ ک ُ ] (ع اِ) کُتُب . ج ِ کتاب . کتابها. مجموعه های خطی و چاپی . (فرهنگ فارسی معین ) : این چنین بزم از همه شاهان کرا اندرخور است نامه ٔ شاهان بخوان و کتب پیشینان بیار. فرخی .ولیکن اوستادان مجرب چنین گفتن
کتبلغتنامه دهخداکتب . [ ک ُ ت ُ] (ع اِ) ج ِ کتاب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). نوشته ها. مجموعه های خطی یا چاپی . (فرهنگ فارسی معین ). کُتب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) : نگویی که در کتب می نخوانده است در چنین ابواب کار کتب دیگر است و حال مشاهده ٔ دیگر. (تاریخ ب
تلویزیون بافهایcable television, CATVواژههای مصوب فرهنگستانسامانۀ پخش برنامههای تلویزیونی ازطریق بافه/ کابل برای مشترکان متـ . تلویزیون کابلی
کثبلغتنامه دهخداکثب . [ ک ُ ث ُ ] (ع اِ) ج ِ کثیب . (منتهی الارب )(اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به کثیب شود.
کثبلغتنامه دهخداکثب . [ ک َ ث َ ] (ع اِ) نزدیکی . یقال رماه من کثب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
کتیبلغتنامه دهخداکتیب . [ ک َ ] (ع ص ) دوخته . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || مشک سربسته . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). سر بسته (مذکر و مؤنث در وی یکسان است ). (ناظم الاطباء).
کتیبلغتنامه دهخداکتیب . [ ک ِ ] (اِ) بندی که بر پای نهند و غلی که بر گردن گذارند. (برهان ) (ناظم الاطباء). بند و غل . (اوبهی ) : اگرم برآورد بخت به تخت پادشاهی نه چنانکه بنده باشم همه عمر در کتیبت .سعدی .
کتبهلغتنامه دهخداکتبه . [ ک َ ت َ ب َ] (ع ص ، اِ) کَتَبَة. ج ِ کاتب (فرهنگ فارسی معین ). نویسندگان . کاتبان . منشیان . (ناظم الاطباء) : اما طریقی که خواجه ٔ فاضل ظهیرالدین کرجی داشت ، کتبه ٔ عجم از نسخ کتابت بر منوال او اگر خواهند قاصر آیند. (مرزبان نامه ). و رجوع به ک
کتبةلغتنامه دهخداکتبة. [ ک َ ت َ ب َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ کاتب . (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به کتاب و کاتب شود.
کتبتلغتنامه دهخداکتبت . [ ک ِ ب َ ] (ع مص ) مأخوذ از تازی کِتبَة بمعنی نوشتن : باز رو سوی غلام و کتبتش کو سوی شر می نویسد نامه خوش . مولوی .و رجوع به کتبة شود.
کتبخانهلغتنامه دهخداکتبخانه . [ ک ُ ت ُ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) کتابخانه . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) : کتبخانه ٔ پارسی هر چه بوداشارت چنان شد که آرند زود. نظامی .از کتبخانه ٔ و علمناذوق عل
کتبستانلغتنامه دهخداکتبستان . [ک ُ ت ُ ب ِ ] (اِ مرکب ) کتب خانه . (آنندراج ). کتابخانه . (ناظم الاطباء). رجوع به کتب خانه و کتابخانه شود.
bibliographiesدیکشنری انگلیسی به فارسیکتابشناسی، کتاب شناسی، فهرست کتب، فهرست کتب مربوطه، تاریخچه یا توضیح کتب
کتبهلغتنامه دهخداکتبه . [ ک َ ت َ ب َ] (ع ص ، اِ) کَتَبَة. ج ِ کاتب (فرهنگ فارسی معین ). نویسندگان . کاتبان . منشیان . (ناظم الاطباء) : اما طریقی که خواجه ٔ فاضل ظهیرالدین کرجی داشت ، کتبه ٔ عجم از نسخ کتابت بر منوال او اگر خواهند قاصر آیند. (مرزبان نامه ). و رجوع به ک
کتبةلغتنامه دهخداکتبة. [ ک َ ت َ ب َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ کاتب . (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به کتاب و کاتب شود.
کتبتلغتنامه دهخداکتبت . [ ک ِ ب َ ] (ع مص ) مأخوذ از تازی کِتبَة بمعنی نوشتن : باز رو سوی غلام و کتبتش کو سوی شر می نویسد نامه خوش . مولوی .و رجوع به کتبة شود.
کتبخانهلغتنامه دهخداکتبخانه . [ ک ُ ت ُ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) کتابخانه . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) : کتبخانه ٔ پارسی هر چه بوداشارت چنان شد که آرند زود. نظامی .از کتبخانه ٔ و علمناذوق عل
کتبستانلغتنامه دهخداکتبستان . [ک ُ ت ُ ب ِ ] (اِ مرکب ) کتب خانه . (آنندراج ). کتابخانه . (ناظم الاطباء). رجوع به کتب خانه و کتابخانه شود.
دلال الکتبلغتنامه دهخدادلال الکتب . [ دَل ْ لا لُل ْ ک ُ ت ُ ] (اِخ ) لقب سعدبن علی بن قاسم انصاری خزرجی ادیب قرن ششم هجری دربغداد است . رجوع به سعد (ابن علی ...) و ابن خلکان ج 1 و آداب اللغة العربی ج 3 و خزانه ٔ بغدادی ج <span cla
متکتبلغتنامه دهخدامتکتب . [ م ُ ت َ ک َت ْ ت ِ ] (ع ص ) فراهم آینده و مجتمع شونده .(آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). صف کشیده بطور حلقه . (ناظم الاطباء). رجوع به تکتب شود.
مکتبلغتنامه دهخدامکتب . [ م َ ت َ ] (ع اِ) دبیرستان . ج ، مکاتب . (زمخشری ) (مهذب الاسماء) (از منتهی الارب ). دبیرستان و جای کتاب خواندن . (آنندراج ). دبیرستان و جایی که در آن نوشتن می آموزند و دفترخانه و جایی که در آن کودکان را تعلیم می کنند و خواندن و نوشتن و جز آن می آموزانند و سبق می دهند
مکتبلغتنامه دهخدامکتب . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) مشک سربسته . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).