کاکوتیلغتنامه دهخداکاکوتی . (اِ) آویشن . گیاهی است که آن را به عربی سعتر خوانند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).هدایت گوید: «کاکوتی بر وزن یاقوتی » در برهان و جهانگیری بمعنی آ
کاکوتیفرهنگ انتشارات معین(اِ.) گیاهی است از تیرة نعناعیان که برخی گونه هایش به صورت درختچه می باشند و برخی هم علفی است . چون بوی بسیار مطبوعی دارد از آن برای خوشبو کردن ماست و دوغ استفا
کاکوتیفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهگیاهی بیابانی و خودرو با برگهای کوچک معطر که به عنوان چاشنی و دارو به کار میرود؛ کتکتو.
کاکوتیفرهنگ نامها(تلفظ: kākuti) (از ترکی) گیاهی علفی یک ساله و خودرو از خانوادهی نعناع که برگ و دانهی معطر آن مصرف دارویی دارد .
کاکوتیZiziphoraواژههای مصوب فرهنگستانسردهای از نعنائیان شامل گیاهان علفی یکساله یا چندساله با قاعدۀ چوبی و راست و افراشته یا خیزان و معطر با برگهای تخممرغی یا مستطیلی و نیزهای و چرخههای گل جد
کاکوتی ایرانیZiziphora persicaواژههای مصوب فرهنگستانگونهای کاکوتی به شکل علفی یکساله پوشیده از کرکهای کوتاه زبر با ساقۀ به ارتفاع 5 تا 20 سانتیمتر و معمولاً در محل گرهها دارای انشعاب و با برگهای خطی و سرنیز
کاکوتی کوهیZiziphora clinopodioidesواژههای مصوب فرهنگستانگونهای کاکوتی به شکل بوتهای چندساله با شاخههای منشعب و ساقههای خوابیده و خیزان یا راست و برگهای بیضوی و سرنیزهای به طول 10 تا 15 و به عرض 2 تا 5 میلیمتر
کاکوتی نازکZiziphora tenuiorواژههای مصوب فرهنگستانگونهای کاکوتی به شکل علفی یکساله با کرکهای کوتاه و زبر و ساقۀ به طول 5 تا 15 سانتیمتر که ممکن است ساده یا بسیار منشعب باشد و برگهای آن خطی یا خطیـ سرنیزه
کاکوتی ایرانیZiziphora persicaواژههای مصوب فرهنگستانگونهای کاکوتی به شکل علفی یکساله پوشیده از کرکهای کوتاه زبر با ساقۀ به ارتفاع 5 تا 20 سانتیمتر و معمولاً در محل گرهها دارای انشعاب و با برگهای خطی و سرنیز
کاکوتی کوهیZiziphora clinopodioidesواژههای مصوب فرهنگستانگونهای کاکوتی به شکل بوتهای چندساله با شاخههای منشعب و ساقههای خوابیده و خیزان یا راست و برگهای بیضوی و سرنیزهای به طول 10 تا 15 و به عرض 2 تا 5 میلیمتر
کاکوتی نازکZiziphora tenuiorواژههای مصوب فرهنگستانگونهای کاکوتی به شکل علفی یکساله با کرکهای کوتاه و زبر و ساقۀ به طول 5 تا 15 سانتیمتر که ممکن است ساده یا بسیار منشعب باشد و برگهای آن خطی یا خطیـ سرنیزه
اوشنلغتنامه دهخدااوشن . [ اِ ش ِ ] (اِ) کاکوتی و آن گیاهی است که بعربی سعتر بری خوانند. (هفت قلزم ). آویشن .