کاهدانلغتنامه دهخداکاهدان . (اِ مرکب ) آن جای که کاه انبارند. کهدان . کاه انبار. (از یادداشتهای مؤلف ) : خری در کاهدان افتاده ناگاه نگویم وای بر خر وای بر کاه . نظامی .با فلان کس
کاهدانگویش خلخالاَسکِستانی: səmbalân دِروی: səmbara anbâr شالی: anbâr کَجَلی: sömarahân کَرنَقی: ambâr کَرینی: səmbara ambâr کُلوری: ambâr گیلَوانی: ambâr لِردی: səmbara ambâr
کاهدانگویش کرمانشاهکلهری: ke:ân گورانی: ke:ân سنجابی: ke:ân کولیایی: ke:ân زنگنه‌ای: ke:ân جلالوندی: ke:ân زوله‌ای: ke:ân کاکاوندی: ke:ân هوزمانوندی: ke:ân
برد کاهدانلغتنامه دهخدابرد کاهدان . [ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جاوید بخش فهلیان ممسنی شهرستان کازرون . سکنه ٔ آن 122 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
برد کاهدانلغتنامه دهخدابرد کاهدان . [ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جاوید بخش فهلیان ممسنی شهرستان کازرون . سکنه ٔ آن 122 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).