کافوربارلغتنامه دهخداکافوربار. (نف مرکب ) کافور بارنده . کافوربیز. || کنایه از هر چیز بغایت سرد. (برهان ). || کنایه از هر چیز بسیار خوشبوی باشد. (برهان ) : بخورانگیز شد عود قماری هو
کافوربارفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. بارندۀ برف: ◻︎ برآمد ز کوه ابر کافوربار / مزاج زمین گشت کافورخوار (نظامی۵: ۷۵۶).۲. دارای بوی خوش؛ پراکنندۀ بوی خوش.
کافورسارلغتنامه دهخداکافورسار. (ص مرکب ) کافوررنگ : این چه حدیث است کز اینگونه شدعارض مشکینم کافورسار.مسعودسعد.
کَافُوراًفرهنگ واژگان قرآنکافور(کافور ماده‌ای مومی، سفید و یا شفاف و جامد با فرمول C۱۰H۱۶O که دارای بوی بسیار قوی می‌باشد.کافور صمغ درختی بنام camphor laurel می‌باشد. این درخت همیشه سبز
کافوردملغتنامه دهخداکافوردم . [ دَ ] (ص مرکب ) کافوربار. کنایه از ابر برف بار : کافور و پیل اینک به هم پیل دمان کافوردم کافور هندی بر شکم بر دفع گرما ریخته .خاقانی .
کافوربیزلغتنامه دهخداکافوربیز. (نف مرکب ) کافور بیزنده . کافوربار.- ابر کافوربیز ؛ ابری که برف بارد.
کافوربیزفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. کافوربیزنده؛ کافوربار.۲. [مجاز] بارندۀ برف: ◻︎ هوا کافوربیزی می‌نماید / هوای ما اگرسرد است شاید (نظامی۲: ۲۷۸).
قماریلغتنامه دهخداقماری . [ ق َ / ق ِ ] (ص نسبی ) نسبت است به قماره و آن شهری است . رجوع به قمار و قماره شود.- عود قماری ؛ عودی که منسوب به شهر قماره باشد : اکلیلهای پیلانش از گ
کافورخوارلغتنامه دهخداکافورخوار. [ خوا / خا ] (نف مرکب ) ناسره . نامرد. (غیاث ) (آنندراج ). بی حمیت : چون آن دید کاستاد پرهیزگارز کافور او گشت کافورخوار. نظامی . || سرد : برآمد ز کوه