کافندهتَنlysosomeواژههای مصوب فرهنگستاناز اندامکهای درونیاختهای که دارای زیمایههای آبکافتی است و فرایند هضم درونیاختهای در آن صورت میگیرد
کوه کافلغتنامه دهخداکوه کاف . (نف مرکب ) کوه کافنده . شکافنده ٔ کوه . (فرهنگ فارسی معین ) : بدان گونه زد نعره ای کوه کاف که سیمرغ لرزید در کوه قاف .اسدی (فرهنگ فارسی معین ).
کافندگیلغتنامه دهخداکافندگی . [ ف َ دَ / دِ ] (حامص ) کافنده بودن . متجسس و متحصص بودن . رجوع به کافیدن شود.
رخنه گرلغتنامه دهخدارخنه گر. [ رَ ن َ / ن ِ گ َ ] (ص مرکب ) رخنه کننده . شکافنده . رخنه ساز. کافنده : رخنه گر ملک سرافکنده به لشکر بدعهد پراکنده به . نظامی .چو نیست سایه ز پستی بنا
برگ کافهلغتنامه دهخدابرگ کافه . [ ب َ ف َ / ف ِ ] (اِ مرکب ) (از: برگ ، ورق + کافه ، مخفف کافنده به معنی شکافنده ) کافنده ٔ برگ . نوعی آفت گوزبن . (یادداشت دهخدا).