کافر فرنگلغتنامه دهخداکافر فرنگ . [ ف ِ / ف َ رِ ف َ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مردم فرنگ که بدین اسلام نگرویده اند : بر نیکبخت سرخ چنانی بدین سبب هستی تو کینه دارتر از کافر فرنگ
کَافِرٍفرهنگ واژگان قرآنکافر - ناسپاس - انکار کننده ي خداي تعالي ونعمتهاي او - ترک کننده ي دستورات الهي (کلمه کفر در اصل به معناي پوشاندن است براي همين در عبارت " کَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْج
کافرلغتنامه دهخداکافر. [ ف ِ ] (ع ص ، اِ) ضد مؤمن . بی دین . بی کتاب . ناگرونده . ناگرویده . ناخستو. (مهذب الاسماء) (مجمل اللغة) (دستورالاخوان )(منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم
خوک خانهلغتنامه دهخداخوک خانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) محل زندگی خوک .جایی که خوک را در آن نگاهداری می کنند : بیت المقدس است دل تو بنور دین وه تا نه خوک خانه کند کافر فرنگ .سوزنی
کینه دارلغتنامه دهخداکینه دار. [ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) آنکه دارای کینه است . دشمن . (فرهنگ فارسی معین ). بداندیش . خصم . آنکه از دیگری عداوت و خصومت در دل دارد : شما گر همه کینه دا
بلادلغتنامه دهخدابلاد. [ ب ِ ] (ع اِ) ج ِ بَلدة. (منتهی الارب ). ج ِ بَلد و بلدة. (از اقرب الموارد). شهرها. (فرهنگ فارسی معین ) (ناظم الاطباء) : از برای ... ترتیب بلاد... انبیا
پاسبانلغتنامه دهخداپاسبان . (ص مرکب ، اِ مرکب ) (از پاس و بان حافظ، حارس .) حارس . (مهذب الاسماء). آنکه شب بدرگاه ملوک پاس دارد. (صحاح الفرس ). نگاهبان . نگهبان . قراول . یَزَک .ج