کاسرةلغتنامه دهخداکاسرة. [ س ِ رَ ] (ع ص ) زن شکننده . (منتهی الارب ). مؤنث کاسر. (ناظم الاطباء). رجوع به کاسر شود. ج ، کواسر و کُسَّر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کواسر؛ شتر
کاسرهلغتنامه دهخداکاسره . [ س ِ رِ ] (اِخ ) دهی از دهستان قلعه شاهین بخش سرپل ذهاب شهرستان قصر شیرین ، واقع در ده هزارگزی جنوب خاوری سر پل ذهاب . کنار راه فرعی کلاوه . دشت و گرمس
کاسرهلغتنامه دهخداکاسره . [ س ِ رِ ] (اِخ ) دهی از دهستان قلعه شاهین بخش سرپل ذهاب شهرستان قصر شیرین ، واقع در ده هزارگزی جنوب خاوری سر پل ذهاب . کنار راه فرعی کلاوه . دشت و گرمس
کسرلغتنامه دهخداکسر. [ ک ُس ْ س َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ کاسر و کاسرة. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
کواسرلغتنامه دهخداکواسر. [ ک َ س ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ کاسرة. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به کاسرة شود. || شتران که بشکنند چوب را. (منتهی الارب ) (از اقرب الم
خریدارگیرلغتنامه دهخداخریدارگیر. [ خ َ ] (نف مرکب ) کنایه از چیزی است که آن را رواجی باشد و زود فروخته شود و آن را به عربی نافقه خوانند و نقیض آن را کاسره گویند. (برهان قاطع) (از انج
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن هبةاﷲبن العلأبن منصور المخزومی الأدیب النحوی ، المعروف به الصدربن الزاهد، مکنی به ابوالعباس . وفات او به سیزدهم رجب به سال 611 هَ
