کاج خواری

kājxāri

معنی

آن‌که سیلی و پس‌گردنی بخورد: ◻︎ بدان تا کاج‌خواری پیشه گیرد / چو شاگردان پذیرد زخم استاد (سوزنی: لغت‌نامه: کاج‌خواری).

جست‌وجوی دقیق

کاج خواری

لغت‌نامه دهخدا

کاج خواری . [ خوا / خا ] (حامص مرکب ) سیلی خواری : بدان تا کاج خواری پیشه گیردچو شاگردان پذیرد زخم استاد.سوزنی .

کاج خواری

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

جست‌وجوی مشابه

کاج خوار

لغت‌نامه دهخدا

کاج خوار. [ خوا / خا ] (نف مرکب ) سیلی خوار : آسترباف نهالین ممرخ (؟) بوده ای زندنیچی باف گشتی و بغل زن کاج خوار.سوزنی .

کار خوابیدن

لغت‌نامه دهخدا

کار خوابیدن . [ خوا / خا دَ ] (مص مرکب ) کنایه از تعطیل شدن کار. بی رونق بودن کار. کسادی بازار. خوابیدن کار: کار خوابیده است . بازار خوابیده است .

کام خاریدن

لغت‌نامه دهخدا

کام خاریدن . [ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از میل کردن و اراده نمودن بچیزی باشد. (برهان ) (از آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). || آرزو کردن چیزی . (ناظم الاطباء). رغبت

کاج

گویش اصفهانی

تکیه ای: kâǰ طاری: kâǰ طامه ای: kâǰ طرقی: kâǰ کشه ای: kâǰ نطنزی: kâǰ

کاج

گویش مازنی

۱شاخه های درهم و برهم درخت شاخه های ریز به هم بافته شده ۱درخت ...

جست‌وجوی متن

تارک

لغت‌نامه دهخدا

تارک . [ رَ ] (اِ) کله سر. (فرهنگ جهانگیری ) (برهان ). فرق سر. (برهان ) (فرهنگ نظام ) (غیاث اللغات ). میان سر آدمی . (برهان ) (آنندراج ) (غیاث اللغات ). میانه ٔ

گردن

لغت‌نامه دهخدا

گردن . [ گ َ دَ ] (اِ) پهلوی گرتن ، کردی گردن ، افغانی وبلوچی گردن ، وخی و شغنی گردهن و سریکلی گردهان . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). معروف است و به عربی جید و

لب

لغت‌نامه دهخدا

لب . [ ل َ ](اِ) شفه . (دهار). لحمی که در مدخل دهان واقع است . قسمت خارجی دهان که دندانها را پوشاند. پرده ٔ پیش دهان که دندانها را پوشاند.نام هر یک از دو قسمت گ

کاج خوار

لغت‌نامه دهخدا

لختی

لغت‌نامه دهخدا

لختی . [ ل َ ] (ق ) (از: لخت + «ی » نکره ) یک لخت . مقداری . اندازه ای . قدری . کمی . پاره ای . بخشی . بعضی . جزئی . قطعه ای . اندکی . مبلغی : با خردمند بی وفا