تعلیم کردنلغتنامه دهخداتعلیم کردن . [ ت َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) آموزانیدن . آموختن چیزی را به کسی . بیاگاهانیدن : زلف تو کیست که او بیم کند چشم ترایا کئی تو که کنی بیم کسی را تعلیم . اب
گردگاهلغتنامه دهخداگردگاه . [ گ ِ ] (اِ مرکب ) اطراف . کمر. میان . لگن خاصره : دریغ آن کمربند و آن گردگاه دریغ آن کئی برز و بالای شاه . فردوسی .دلیران به خوردن نهادند سرچو آسوده ش
گرزه ٔ گاوپیکرلغتنامه دهخداگرزه ٔ گاوپیکر.[ گ ُ زَ / زِ ی ِ پ َ / پ ِ ک َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرز فریدون را گویند چه آن را بهیأت سر گاومیش ازفولاد ساخته بودند. (جهانگیری ) (برهان )
اردلغتنامه دهخداارد. [ اِ ] (اِخ ) نام فرشته ایست که موکل بر دین و مذهب است و تدبیر و مصالح روز ارد که بیست وپنجم از هر ماه شمسی است بدو تعلق دارد، نیک است در این روز نو بریدن