چکگیلغتنامه دهخداچکگی . [ چ َ ک َ ](حامص ) عمل شخص چکه و لوده . لودگی . مزاحی . چگونگی چکه . مسخرگی . دلقکی . لودگی سخت . و رجوع به چکه شود.
چکیدنگویش اصفهانی تکیه ای: bečeki طاری: čekây(mun) طامه ای: čekâɂan طرقی: čikâymun کشه ای: čikâymun نطنزی: čekâɂan
چکیدگویش اصفهانی تکیه ای: bečekâ طاری: bečekâ طامه ای: bočikâ طرقی: bečikâ کشه ای: bečikâ نطنزی: bačekâ
دبهلغتنامه دهخدادبه . [ دَب ْ ب َ ] (اِخ ) دسته ای از اراذل که در زمان قاجاریه ابتدا در تبریز و بعد در جاهای دیگر پیدا شدند و برحسب قراردادی با یکدیگر مزاحهای ننگین میکردند. مس
مزاحلغتنامه دهخدامزاح . [ م ِ /م َ /م ُ ] (ع مص ) با هم خوش طبعی کردن . (غیاث ) (آنندراج ). خوشمزگی . فکاهت . لودگی . چکگی . مفاکهة. مفاکهت . طیبت . مطایبه . مَزح . ممازحت . مما
لودگیلغتنامه دهخدالودگی . [ ل َ / لُو دَ / دِ ] (حامص ) صفت لوده . کار لوده . ظرافت . مزاح . مزّاحی . مسخرگی . و فرق لودگی و مسخرگی آن است که مسخره کارش چون شغلی است و لوده تنها