چکن

čeken

معنی

۱. نوعی زردوزی و بخیه‌دوزی.
۲. پارچۀ زردوزی‌شده.
۳. جامۀ زربفت: ◻︎ خروه‌وار سحرخیز باش تا سر و تن / به تاج لعل و قبای چکن بیارایی (کمال‌الدین ‌اسماعیل: ۱۳).

دیکشنری

embroidery

جست‌وجوی دقیق

چکن

گویش مازنی

ریزان – ریزش

چکن

گویش مازنی

آرواره

چکن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

embroidery

چکن

لغت‌نامه دهخدا

چکن . [ چ َ / چ ِ ک َ / ک ِ ] (ترکی ، اِ) نوعی از کشیده و زرکش دوزی و بخیه دوزی باشد. (برهان ).نوعی از کشیده بود. (جهانگیری ). نوعی از کشیده و زرکش دوزی . (انجم

چکن

لغت‌نامه دهخدا

چکن . [ چ َ ک َ ] (اِ) در لهجه ٔ قزوینی ، به معنی ذقن و زنخ و زنخدان است . چک و چانه ، در تداول اهالی قزوین . و رجوع به چک شود.

جست‌وجوی مشابه

چکن بزان

گویش مازنی

پرچانگی کردن

چکن بن

گویش مازنی

۱پوزه بند ۲روشی برای قانع ساختن آدم های پرچانه

چکن ولندی

گویش مازنی

شکلک در آوردن با دهان

چکن ولو

گویش مازنی

شکلک در آوردن

چکن دوزی کردن روی پارچه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

embroider

جست‌وجوی متن

chekan

دیکشنری انگلیسی به فارسی

چکن

چکن دوز

لغت‌نامه دهخدا

چکن دوز. [ چ َ / چ ِ ک ِ / ک َ ] (نف مرکب ) چکن دوزنده و کسی که چکن دوزی میکند. (از ناظم الاطباء). آنکس که زرکش دوزی و بخیه دوزی کند. کسی که بر پارچه وجامه و قب

چکن دوزی

لغت‌نامه دهخدا

چکن دوزی . [ چ َ / چ ِ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) جامه و قبایی را که چکن دوخته باشند. (از برهان ذیل چکن ). آن پارچه را که چکن دارد خوانند. (از انجمن آرا ذیل چکن )

چکنه بالا

لغت‌نامه دهخدا

چکنه بالا. [ چ َ ن َ ] (اِخ ) مرکز بخش سرولایت شهرستان نیشابور که در 90 هزارگزی شمال باختری نیشابور بر سر راه شوسه ٔ عمومی سبزوار به مشهد و قوچان واقع است . این

چکنامه

لغت‌نامه دهخدا

چکنامه . [ چ َ / چ ِ م َ /م ِ ] (اِ مرکب ) قباله ٔ اراضی و فهرستی که دارای حدود و اراضی است و فرمان ملکیت املاک خالصه ٔ دیوان که به کسی داده شود. (ناظم الاطباء)