چپقلغتنامه دهخداچپق . [ چ ُ پ ُ] (ترکی ، اِ) یک نوع حقه ای که در آن توتون ریخته و لوله ای بآن وصل نموده و بر روی توتون آتش گذاشته جهت گرفتن دود بکشند. (ناظم الاطباء). آلتی است
چپقفرهنگ انتشارات معین(چُ پُ) [ تر. ] (اِ.) نوعی آلت تدخین دارای دسته ای چوبی و سری سفالی که توتون را در سر آن ریخته و دود کنند. ؛ ~کسی را کشیدن نهایت خشونت را نسبت به کسی اعمال کر
چپقِ سهرایىگویش بختیاریچپق صحرایى (در صحرا کنار چشمههاىآب، حفرهاى از گِل شبیه سرِ چپقمىسازند و در فاصله 20 سانتىمترىحفره دیگرى را از مجرایى باریک به آنمرتبط مىکنند. در یکى از این حفره