چودارلغتنامه دهخداچودار. [ چ َ ] (اِ) مخفف چاودار. قسمی گندم وحشی . بارنج . کارناوار. جودر. جودره . گودر. گودره . طمج . دیوک . دیو گندم . دیله . دیبک . گنگران . (یادداشت مؤلف ).
چاودارلغتنامه دهخداچاودار. (اِ) چودار. چودر. ویبگ . گیاهی هرزه که در غله زار روید و دانه ٔ آن چون گندمی لاغر و کشیده است . قسمی گندم وحشی . نوعی از حبوبات که در میان گندم و جو پید
شالملغتنامه دهخداشالم . [ ل ِ ] (ع اِ) دانه ٔ تلخ که با گندم آمیزد. (ازاقرب الموارد). گندم دیوانه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). چَودار (در تداول مردم قزوین ). شَولَم . شَیلَم
دیلهلغتنامه دهخدادیله . [ ل َ ](اِخ ) دجله . کودک دریا. اربل رود. آرنگ رود. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به دیله کودک شود. || (اِ) چودار. قسمی گندم وحشی . رجوع به چودار شود.
بارنجلغتنامه دهخدابارنج . [ رَ ] (اِ) نارجیل باشد. (مفردات ابن بیطار چ مصرص 83) (تذکره ٔ داود ضریر انطاکی ص 71) (ترجمه ٔ ابن بیطار به فرانسه ص 201) (بحر الجواهر) (فهرست مخزن الاد