چوب فلکلغتنامه دهخداچوب فلک . [ ب ِ ف َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قطعه چوبی است استوانه ای که هر دو سرش را سوراخ کنند یا دو سوراخ در دو سوی آن ایجاد کنند و ریسمانی از آن دو سو
چوب و فلکلغتنامه دهخداچوب و فلک . [ ب ُ ف َ ل َ ] (ترکیب عطفی ، از اتباع ) رجوع به چوب فلک و رجوع به فلک شود. (یادداشت مؤلف ).
چوب فلکلغتنامه دهخداچوب فلک . [ ب ِ ف َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قطعه چوبی است استوانه ای که هر دو سرش را سوراخ کنند یا دو سوراخ در دو سوی آن ایجاد کنند و ریسمانی از آن دو سو
چوب و فلکلغتنامه دهخداچوب و فلک . [ ب ُ ف َ ل َ ] (ترکیب عطفی ، از اتباع ) رجوع به چوب فلک و رجوع به فلک شود. (یادداشت مؤلف ).
بازهلغتنامه دهخدابازه . [ زَ / زِ ] (اِ) چوبی بود میانه نه دراز و نه کوتاه ، آن را دو دسته گویند. (فرهنگ اسدی چ اقبال ص 514) : نشسته به صد خشم در کازه ای گرفته بچنگ اندرون بازه
