چوب خوردنلغتنامه دهخداچوب خوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) فروبردن و اوباریدن و بلع کردن چوب . اکل چوب : در مطبخ تو چوب خورد تا ابا پزدآتش که از تکبر سرمایه اباست . کمال اسماعی
میله های عاج یا چوبی که چینی ها برای خوردن برنج از ان استفاده میکننددیکشنری فارسی به عربیعيدان الطعام
چوگان خوردنلغتنامه دهخداچوگان خوردن . [ چ َ / چُو خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) ضرب و زخم دیدن از چوگان . چوب خوردن : هرآینه که نشان گیرد از جراحت گوی چوبی محابا هر سو همی خوردچوگان . ف
چوبفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهقسمت سفت و سخت زیر پوست درخت که در صنعت و ساختن اشیای چوبی به کار می‌رود. چوب خوردن: (مصدر لازم) [مجاز] کتک خوردن. چوب زدن: (مصدر متعدی)۱. کسی را با چوب کتک زدن
چوبلغتنامه دهخداچوب . (اِ) ماده پوشیده از پوست ، تشکیل دهنده ٔ درخت اعم از ساقه و ریشه و شاخه ٔ آن . ماده ای سخت که ریشه وساقه و تنه و شاخه ٔ درخت را تشکیل میدهد. (از ناظم الاط
خوردنلغتنامه دهخداخوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص ) از گلو فرودادن و بلعیدن غذا و طعام و جز آن . (ناظم الاطباء). اوباریدن . بلع کردن . اکل . تناول . جاویدن چیزی جامد. (یادداشت مو
