چهره پردازلغتنامه دهخداچهره پرداز. [ چ ِ رَ / رِ پ َ ] (نف مرکب ) پردازنده ٔ چهره .چهره آرا. رخ پرداز. رخساز. مصوِّر. (غیاث اللغات ). مصور و صورتگر را گویند. رنگ آمیزنده . (برهان ). ن
چهرهپردازیفرهنگ مترادف و متضاد۱. نقاشی، صورتگری، صورتسازی، چهرهسازی، نگارگری ۲. طراحی، چهرهنگاری ۳. وصف، توصیف
چهرپردازلغتنامه دهخداچهرپرداز. [ چ ِ پ َ ] (نف مرکب ) چهرپردازنده . چهرآرا. رخ پرداز. روی نگار. رنگ آمیز. نقاش . (یادداشت مؤلف ).
چهرهپردازmake-up artistواژه‌های مصوب فرهنگستانهنرمندی که کار چهرهپردازی انجام دهد * در زبان فارسی واژۀ "گریمور" برای این مفهوم به کار رفته که ساخته فارسیزبانان است.
چهرهپردازیmake-up, grimage (fr.)واژه‌های مصوب فرهنگستانهر تغییری که با استفاده از مواد آرایشی در چهره یا پیکر بازیگر نمایش یا فیلم ایجاد شود
چهرپردازلغتنامه دهخداچهرپرداز. [ چ ِ پ َ ] (نف مرکب ) چهرپردازنده . چهرآرا. رخ پرداز. روی نگار. رنگ آمیز. نقاش . (یادداشت مؤلف ).
چهره آرایلغتنامه دهخداچهره آرای . [ چ ِ رَ / رِ ] (نف مرکب ) آراینده ٔ چهره . رخسار را زیور و زینت دهنده . || آرایشگر. آرایش کننده . که چهره را آرایش کند. || چهره پرداز. نقاش . مصور.