چهاریکلغتنامه دهخداچهاریک . [ چ َ / چ ِ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) ربع. یک چهارم . یک قسمت از چهار قسمت چیزی . رُبُع. رَبیع. (منتهی الارب ): هزیع؛ مقدار یک چهاریک از شب . رجوع به چاری
چهاریک کردنلغتنامه دهخداچهاریک کردن . [ چ َ / چ ِ ی َ / ی ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) به چهار قسمت تقسیم کردن . تربیع. به چهار حصه بخش کردن .
چهاریکیلغتنامه دهخداچهاریکی . [ چ َ / چ ِ ی َ / ی ِ ] (ص نسبی ) منسوب به چهاریک عدد کسری . ربع چیزی . یک قسمت از چهار قسمت چیزی . (یادداشت مؤلف ).
چاریکلغتنامه دهخداچاریک . [ چارْ ی َ ] (اِخ ) ناحیه ای است مابین هرات و بلخ . (مرآت البلدان ج 4 ص 66).
چهاریک کردنلغتنامه دهخداچهاریک کردن . [ چ َ / چ ِ ی َ / ی ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) به چهار قسمت تقسیم کردن . تربیع. به چهار حصه بخش کردن .
چهاریکیلغتنامه دهخداچهاریکی . [ چ َ / چ ِ ی َ / ی ِ ] (ص نسبی ) منسوب به چهاریک عدد کسری . ربع چیزی . یک قسمت از چهار قسمت چیزی . (یادداشت مؤلف ).
زاملغتنامه دهخدازام . (ع اِ) چهاریک از هر چیز: زام من النهار؛ چهاریک از روز. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
