چهارچشمی دیدنلغتنامه دهخداچهارچشمی دیدن . [ چ َ / چ ِ چ َ دی دَ ] (مص مرکب ) با کنجکاوی و دقت فراوان در کسی یا چیزی نگریستن . رجوع به چهارچشمی پائیدن و چارچشمی پائیدن شود.
چهارچشمیلغتنامه دهخداچهارچشمی .[ چ َ / چ ِ چ َ / چ ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) صفت کسی که چشمهای کاملاً باز و مراقب داشته باشد: فلان چهارچشمی است ؛ یعنی مواظب همه چیز و همه ٔ امور هست .
چهارچشمی پائیدنلغتنامه دهخداچهارچشمی پائیدن . [ چ َ / چ ِ چ َ / چ ِ دَ ] (مص مرکب ) به دقت در چیزی نگریستن . کسی را زیر نظر داشتن و به دقت مواظب اعمال و رفتار وی بودن . رجوع به چارچشمی پائ
چهارچشمی گریه کردنلغتنامه دهخداچهارچشمی گریه کردن . [ چ َ / چ ِ چ َ گ َ / گ ِ ی َ / ی ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سخت اندوهناک بودن و گریستن . || اظهار فقر و تنگدستی فراوان کردن . رجوع به چارچشمی گ
چهارچشمی نگاه کردنلغتنامه دهخداچهارچشمی نگاه کردن . [ چ َ / چ ِ چ َ / چ ِ ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) با چشمهای گشاده به چیزی یا کسی خیره شدن . سخت کنجکاو شدن . رجوع به ترکیب چشمها چهار شدن در ذی
چشملغتنامه دهخداچشم . [ چ َ /چ ِ ] (اِ) معروفست که عرب «عین » گویند. (برهان ). ترجمه ٔ عین . (آنندراج ).آن جزء از بدن انسان و حیوان که بر بالای آن ابرو جا گرفته و آلت دیدنست .
چهرلغتنامه دهخداچهر. [ چ ِ ] (اِ) چهره . (از شرفنامه ٔمنیری ). صورت (دهار). روی را گویند که به عربی وجه خوانند. (برهان ) (آنندراج ). دورخ . دو رخسار. رخ . رخسار. رخساره . رو. ر
چهارچشمی پائیدنلغتنامه دهخداچهارچشمی پائیدن . [ چ َ / چ ِ چ َ / چ ِ دَ ] (مص مرکب ) به دقت در چیزی نگریستن . کسی را زیر نظر داشتن و به دقت مواظب اعمال و رفتار وی بودن . رجوع به چارچشمی پائ
چهارچشمی گریه کردنلغتنامه دهخداچهارچشمی گریه کردن . [ چ َ / چ ِ چ َ گ َ / گ ِ ی َ / ی ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سخت اندوهناک بودن و گریستن . || اظهار فقر و تنگدستی فراوان کردن . رجوع به چارچشمی گ
چهارچشمی نگاه کردنلغتنامه دهخداچهارچشمی نگاه کردن . [ چ َ / چ ِ چ َ / چ ِ ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) با چشمهای گشاده به چیزی یا کسی خیره شدن . سخت کنجکاو شدن . رجوع به ترکیب چشمها چهار شدن در ذی