چهارشنبهلغتنامه دهخداچهارشنبه . [ چ َ / چ ِ شَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) در علم احکام نجوم ، رب آن عطارد است . (یادداشت مؤلف ).
چهارشنبهلغتنامه دهخداچهارشنبه . [ چ َ / چ ِ شَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) نام روز پنجم هفته و آن میان سه شنبه و پنجشنبه است : چهارشنبه که روز بلاست باده بخوربه ساتگینی خور تا به عافی
چهارشنبهلغتنامه دهخداچهارشنبه . [ چ َ شَم ْ ب ِ ] (اِخ ) نام یکی از شهرهای ترکیه . رجوع به چارشنبه شود.
چهارشنبه بازارلغتنامه دهخداچهارشنبه بازار. [ چ َ / چ ِ شَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) بازاری که روستائیان روزهای چهارشنبه بیرون از شهر در میدان وسیعی بپا دارند و در آن چهارپایان و سایر کالا
چهارشنبه بازارلغتنامه دهخداچهارشنبه بازار. [ چ َ / چ ِ شَم ْ ب َ ] (اِخ ) نام محلی کنار راه رشت به آستارا میان رضوان ده و ارده جان در 72800 متری رشت . (یادداشت مؤلف ). بازار کوچکی است جز
چهارشنبه رامیتنلغتنامه دهخداچهارشنبه رامیتن . [ چ َ شَم ْ ب ِ ت َ ] (اِخ ) نام جدید یکی از شهرهای قدیم بخارا به اسم رامیثن یا ریامیثن یا اریامیثن یا رامیثنیه که تا قرن هشتم بنام رامیتن معر
چهارشنبه سوریلغتنامه دهخداچهارشنبه سوری .[ چ َ / چ ِ شَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) جشنی که در غروب سه شنبه ٔ آخر سال شمسی برپا دارند و آتش افروزند و بر آن به جهیدن گذرند برای رسیدن به سعا
چهارشنبه سوریفرهنگ انتشارات معین( ~. شَ بِ) (اِمر.) غروب آخرین سه شنبه سال که در آن شب معمولاً هفت بوته آتش درست می کنند و به ترتیب از روی آن می پرند و می گویند: سرخی تو از من زردی من از تو.
چهارشنبه بازارلغتنامه دهخداچهارشنبه بازار. [ چ َ / چ ِ شَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) بازاری که روستائیان روزهای چهارشنبه بیرون از شهر در میدان وسیعی بپا دارند و در آن چهارپایان و سایر کالا
