چنبهلغتنامه دهخداچنبه . [ چُم ْ ب ِ / ب َ ] (اِخ ) دهی از دهستان باری (بلوک شاخدونیه ) بخش مرکزی شهرستان اهواز که در 55 هزارگزی جنوب خاور اهواز و 5 هزارگزی جنوب راه اهواز به رام
چنبهلغتنامه دهخداچنبه . [ چُم ْ / چَم ْ ب َ / ب ِ] (اِ) چوبی بود که مسافران چون سلاح در دست دارند. (فرهنگ اسدی چ اقبال ص 469). چوبدستی که شتربانان و امثال ایشان بدست گیرند. (بره
کال چنبهلغتنامه دهخداکال چنبه . [ چُم ْ ب َ / ب ِ ](اِ مرکب ) الک دولک . مِقْلاء. دوداله . دودله . لاوبازی .رجوع به الک دولک و نیز رجوع به لاو و لاوبازی شود.
یک چنبهلغتنامه دهخدایک چنبه . [ ی َ / ی ِ چَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) یک شنبه . (ناظم الاطباء). و رجوع به یک شنبه شود.
کال چنبهلغتنامه دهخداکال چنبه . [ چُم ْ ب َ / ب ِ ](اِ مرکب ) الک دولک . مِقْلاء. دوداله . دودله . لاوبازی .رجوع به الک دولک و نیز رجوع به لاو و لاوبازی شود.
یک چنبهلغتنامه دهخدایک چنبه . [ ی َ / ی ِ چَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) یک شنبه . (ناظم الاطباء). و رجوع به یک شنبه شود.
چکابهلغتنامه دهخداچکابه . [ چ َ ب ِ ] (اِ) چنبه . (ناظم الاطباء). چوپ گنده ای که در پس در اندازند. و رجوع به چکاگه و چنبه شود.
چوب شویلغتنامه دهخداچوب شوی . (نف مرکب ) شوینده ٔ چوب . || (اِ مرکب ) چنبه ٔ گازری و کدین . (ناظم الاطباء).
چکاگهلغتنامه دهخداچکاگه . [ چ َ گ َ / گ ِ ] (اِ) چوب گنده ای که پس در اندازند. (ناظم الاطباء). چکابه . چنبه .